بچه که بودم می خواستم جهان رو اصلاح کنم. کمی بزرگتر که شدم دیدم جهان خیلی بزرگه بهتره اول وضع کشورم رو سرو سامان بدم .نوجوان که شدم دیدم بهتره شهرم رو اصلاح کنم. جوون که شدم گفتم شهرم هم زیادیه محلمونو اصلاح می کنم، بعد از چندین سال دیدم بهتره خانوادمو اصلاح کنم اما حالا که پیر شدمو آخرین لحظات عمرمو سپری می کنم، فهمیدم که باید خودم رو اصلاح می کردم.
حالا فهمیدم اگر خودم رو اصلاح می کردم، می تونستم خانوادم، محله، شهر، کشورم و شاید جهان رو -هرچقدر که توان داشتم- اصلاح می کردم.
بازنویسی: سعید خالدی
